.:: SATOR ::.

Ja osobiście lubię jeszcze to:
Gabriel odwrócił się od ściany, opuścił rękę, którą gładził
zawieszony na niej arras.
— Wiem, dlaczego mi się tu nie podoba — westchnął. — Nie
ma o ...

Szczerze mówiąc nie patrzyłam na daty Embarassed

, a jedynie wnioskowałam z tego:
Akcja dzieje się bezpośrednio po Zbieraczu. I bezpośrednio po "I need you babe"

I jak widzę, nie myliłam się. ...

Przyjemny tekst. Nie jest genialny, ale czyta się z uśmiechem.
Osobiście inaczej zapisałabym ostatnią wypowiedź Gabrysia.
"Tą rękę" też bym podzieliła.
Ale poza tym jest w porządku.

E ...

Jestem na nie.
Sorry Issay, ja po prostu nie kupuję twojej wizji, ani Asmodeusza, ani Lucyfera.
Lucek to nie Mod, nie rzuciłby Głębi w diabły dla kobiety. Tak samo Asmodeusz - on jest Szarą Eminenc ...

Śliczny tekst.
Pokazujesz głębię rozpaczy Lucyfera, co jest naprawdę trudne.
Poetyckie wręcz opisy nadają tekstowi plastyczności.
Co prawda twoja wersja różni się od mojego wyobrażenia, ale
docen ...

Piękne. A najbardziej rozbrajający jest Michałek.
Bardzo ładnie udało ci się ująć nienawiść archaniołów do ceremoniałów,
utrzymując lekki, pogodny ton.
Czyta się szybko i przyjemnie, z uśmiechem na ...

Świetne!
Rafałek jako niedostępny obiekt fantazji wymiata.
Rapujące Elfy też. Marcino, naprawdę należy ci się miano wieszcza.
Życzę wena na więcej takich tekstów.

Ex

Dobre. Archanioł Gugiel wyszedł ci świetnie.
A Rafałek... Cud, miód i orzeszki!
I Dżibril nie pamiętający akcji z "I need you baby",
albo Razjel kopiący kogoś w kostkę. Ale i tak moim fa ...

Uroczy tekścik.
Leciutki i przyjemny, czyta się go bardzo szybko.
Asmodeusz szukający soczewki jest absolutnie rozbrajający.
Bibliotekarka i jej kolczyki też.
I to:
Rodzice byli okultystami, dem ...

Zeszłam. Ramiączko rozbroiło mnie pozytywnie.
Prezentacja powaliła na kolana. A tekst piosenki zabił ostatecznie.
Brak mi słów. Nie mogę przestać się śmiać.
Tylko tak dalej.

Ex

*pada na ziemię i bije pokłony przed swoim nowym bóstwem*
Martini, ty jesteś genialna!
To zdecydowanie mój ukochany fanfick o DT.
Do ostatniej sceny pasuje mi Wonderful World, choć The End też mo ...

Dziewczyno, ja cię po prostu kocham! Jesteś prawdziwą mistrzynią DT!
Ja chcę więcej takich tekstów, nawet z "ciągiem dalszym" Wink

Matkujący Gabryś jest uroczy, a znoszący to spokojnie ...

Podoba mi się. Zawsze fascynowały mnie relacje między Razjelem i Asmodeuszem, a to jest scena, która (tak jak Dialog Szarych Eminencji) ukazuje jak są skomplikowane. Ładnie uzasadniłaś dlaczego wybra ...

Pierwsze miejsce zdobywa ex aequo... Dwuosobowa Kawaleria!
Nie mogę zdecydować się, którego z nich kocham bardziej, bo w zależności od
nastroju to się zmienia, ale ponieważ zawsze waham się pomiędzy ...

Sympatycznie. Naprawdę, kiedy zastanawiam się jakiego określenia użyć w odniesieniu do tego
tekstu, do głowy przychodzi mi tylko "sympatyczny". Nie jest on genialny, ani specjalnie odkrywc ...

Pigułka jak najbardziej do przełknięcia. Takich pigułek mogę łykać tony.
To ostatnie zdanie naprawdę uderza. Ale sam tekst też wiele mówi.
Pokazuje to, jak bardzo Razjelowi zależy na Gabrielu i jak ...

Zgadzam się z poprzedniczkami - pierwszy fragment jest przesłodzony.
Na szczęście druga część jest już raczej gorzkawa i sprawia, że tekst
nie wywołuje mdłości z powodu nadmiaru słodyczy.
Odnosz ...

Wyrazy uznania, Issay. Powiedzieć, że ten tekst jest dobry to herezja - on jest świetny. Nie mogę zadecydować, która część bardziej przypadła mi do gustu, więc po prostu potraktuję je jak jedną całość ...

Biedny Rafałek. Przecież ci chorzy archaniołowie zamęczą go na śmierć!
Razjel musi być nieźle sfrustrowany tym, że nie może eksperymentować.
Szczerze mówiąc, o takie zachowanie podejrzewałabym prędz ...

*Ex pozbierała się spod krzesła i stwierdziła, że warto by było skomentować*
Jiraz, kupiłaś mnie tym kompletnie! "Trauma traumie nie równa", herbatki Rafałka, plan B726 i ewidentnie najlep ...