.:: SATOR ::.

37percent

Taki mały bakcyl, który żarł mnie od wczorajszego wieczora. Krótka, gorzka pigułka w moim wykonaniu. Miejmy nadzieję, że do przełknięcia Wink

Sam na sam

Pan odszedł. Jego głos nie rozlega się w Królestwie od dawna, na pokrytych białą jak śnieg kostką ulicach nie słychać Jego kroków, Jego wola nie pulsuje w żyłach aniołów. Prawie tak, jakby nigdy Go nie było.

Ale on i tak wie. Wie, co mógłby teraz usłyszeć, gdyby Pan zwrócił się do niego.
I odpowiada.

"Jesteś zdecydowany to zrobić?"

- Jak najbardziej.

"... Morderstwo to śmiertelny grzech. Coś, czego nie będę w stanie wybaczyć."

- Przykro mi, Panie. Tak trzeba.

"... Dlaczego?"

- Bo tylko tak go powstrzymamy - nie waha się ani chwili z odpowiedzią - Przecież to zwykłe szaleństwo..!

"Szaleństwo nie zawsze jest dziełem Złego, archaniele."

- Ale niezależnie, czy boskie czy diabelskie, jest niebezpieczne - zbyt dobrze pamięta Serafiela. Zbyt wielki lęk odczuwa, gdy Israfel patrzy mu prosto w oczy.

"Sprzeciwiasz się mojej Woli."

- Wypełniam prośbę regenta - bo widzi, jak bardzo Gabrielowi zależy, by to wszystko jakoś funkcjonowało. Chociażby tylko jeden dzień dłużej.

"Więc teraz to Gabriel stał się twoim Bogiem..?"

- Nie - oczy zwężają się oskarżycielsko - Ale nie zostawię go tak, jak Ty to uczyniłeś, Panie.

Jak zostawiłeś nas wszystkich.

Pan milknie, a on nie wie już, czy ta rozmowa odbyła się naprawdę czy była tylko pierwszym zwiastunem nadciągającego szaleństwa. Nie zważając na późną godzinę przywołuje przez Oko Dnia Gabriela. Najwyższy czas, żeby to wszystko poukładali.

Nieobecni nie mają prawa głosu.

Strzyga

Naprawdę mocne, zwłaszcza pod koniec i naprawdę dobre.

Bardzo pasuje do koncepcji, którą Velve rzuciła pod ff Marciny.
Bardzo pasuje do mojej koncepcji, że nigdy nie będę tak dobrze pisać. A przynajmniej nie w przyszłości określonej.

Marcina

Dobre. I bardzo razjelowate.
Dla mnie mimo wszystko właśnie Razjel (może przez moją wielką miłość do niego) jest jedną z bardziej dramatycznych postaci Zbieracza.
Scena w której płacze po Rytuale autentycznie rozdziera serce.
A potem zachowuje się tak, jakby go to całkowicie zniszczyło.
Może właśnie dlatego, że wie, jak rozmawiałby z nim o tym Pan?

Strzyga

Zniszczony Razjel był na swój sposób... przerażający. Chyba nawet bardziej niż w czasie Rytuału, który robił wrażenie pod względem świetnego opisu, ale jakoś mnie emocjonalnie nie pokroił. Pokroiły dopiero późniejsze reakcje - Gabriela, który nie bardzo wiedział jak rozmawiać z Hiją, kiedy ta opowiadała swój "sen" i właśnie ten wyniszczony Razjel.

Velveten

Ja chcę Rafałka!! <piszczy> ale ficzek dobry. Nie zamordował mnie w żaden sposób ale przynajmniej ukazał jakieś możliwe kulisy rytuału... Razz

jiraz

Ach, Razjelu, biedny idioto... wyszedłeś na tym nieciekawie...

Ładny kawałek, klimatyczny.

Issay

Kawałek owszem, klimatyczny, ale nie mogę się zgodzić co do kanoniczności Razjela. To po prostu... nie jest Książę Magów, jakiego lubię. I to chyba siła tego literackiego drobiazgu.

Ag

Nevermore

Moim zdaniem jest bardzo dobre. Gorzkie, odrobinę bluźniercze i/ale bardzo dobre.
Oni są dla siebie stworzeni.

Explicatrix

Pigułka jak najbardziej do przełknięcia. Takich pigułek mogę łykać tony.
To ostatnie zdanie naprawdę uderza. Ale sam tekst też wiele mówi.
Pokazuje to, jak bardzo Razjelowi zależy na Gabrielu i jak wiele jest
on w stanie dla niego zrobić. Bezdyskusyjnie, jesteś mistrzynią Dream Teamu.

Ex