.:: SATOR ::.

Nevermore

To by było piękne.

Ag

Mamy różne definicje piękna Razz

Aisha

No faktycznie Very Happy

Jakoś wydaje mi się ta wizja mało przepiękna... Very Happy

37percent

Ok, ok... WIEM, co będzie dalej. Teraz już wiem. Ale będę pisać w odcinkach, jeśli pozwolicie... I oczywiście od następnego będzie osobny temat 8D.

Ag

No to ja rozumiem ;]

AlphaTauri

Martini zapowiada się naprawdę bardzo ciekawy fik. A zakończenie w takim miejscu jak obecnie to zabieg iście serialowy, teraz możesz miec pewnosc, że obejrzymy (przeczytamy) kolejny odcinek XD

Nevermore

Jedynie kilka świec oświetlało stos kartek, które Lucyfer powoli wypełniał kolejnymi zdaniami pisząc swoją nową powieść. Owszem, specjalne tworzenie tego typu atmosfery było szczytem kiczu, ale Niosący Światło uznał, że to wszystko za bardzo pomaga mu w wyciszeniu się i skupieniu na pracy, by przejmować się czymś takim.
Kiedy tylko udało mu się znaleźć odpowiedni słowo opisujące jedną z pobocznych postaci, ktoś zapukał do drzwi jego pracowni, całkowicie wytrącając go z obecnego toku myślenia. Zezłoszczony tym faktem Lucyfer rzucił krótkie "wejść" i do pokoju wszedł Asmodeusz.
Utykał jeszcze bardziej, niż zwykle i nie wyglądał najlepiej. Podkrążone oczy Zgniłego Chłopca wyraźnie odznaczały się na niezwykle bladej, pozbawionej wyrazu twarzy. Taki stan przyjaciela Imperatora Głębi był zwykle wywoływany przez tylko jeden konkretny rodzaj problemów, więc Lucyfer przetarł zmęczone oczy i spojrzał z rezygnacją na Asmodeusza.
- Mod, słowo daję, odpuść sobie tą całą Krammer, bo naprawdę nie jest tego warta. Znowu pokłóciliście się o tę cholerną przeprowadzkę do Głębi, prawda? Myślę, że powinieneś... - urwał nagle widząc pełen bólu grymas, który pojawił się na twarzy demona.
- Pijany kierowca przejechał na czerwonym. - usłyszał cichy szept Zgniłego Chłopca.

Ot, taki pierwszy w moim życiu "szkic", na którego pomysł wpadłam dziś, pomiędzy zajęciami. Jakoś się wpasował w mój obecny humor.

Ag

Ładne. Podoba mi się. Taki wstępik.

Ale absolutnie nie zgadzam się na uśmiercanie Blanki. Bo nawet jeśli nie lubię jej i mnie denerwuje to dwie umierające w tragicznych okolicznościach kobiety w życiu Asmodeusza to za dużo jak dla mnie. Coś mu się mogłoby udać w życiu w końcu. Oprócz przyjaźni z Lampką.

Nevermore

Tak. Romans z Lampką.

Ag

Są obaj za bardzo hetero na taką opcję.

Nevermore

Wróć, dziecko, i przeczytaj jeszcze raz Syndrom. Jakieś błędy stylistyczne?

Ag

Nie znalazłam. Za to jedna literówka:

Aisha

A ja uważam, że Mod zasługuje na kogoś lepszego niż Blanka. Już pisałam w innym wątku, że dla mnie to taki zarozumiały, feministyczny kobieton - beton bez wdzięku (jeśli są tu feministki, to przepraszam, nie chciałam obrazić żadnej, ale ruchu jako takiego i jego filozofii nie znoszę), co to zawsze uważa, że ma rację i jest w ogóle naj, a nie widzi żadnych swoich wad. O wiele lepszą partnerką dla naszego Asmo byłaby kobieta w stylu jego pierwszej miłości - Jashmin. Egzotycznie piękna, łagodna i dobra. I wpatrzona w niego jak w obraz. Kobieca i zmysłowa w każdym calu.
Konkludując, Blanka wypad, niech robi miejsce dla lepszego modelu Wink

Ag

Jeśli wypad to niech z nią zerwie. Ale nie w ten sposób. Jako zmarła miłość urośnie w jego głowie do ideału i będzie przeżywał ją przez najbliższe parę tysięcy lat. ==

Aisha

Masz rację!!!!! Jak to dobrze, że znowu się zgadzamy! Very Happy

Rzeczywiście, lepsze jest zerwanie, bo pośmiertnie będzie ideałem nie do doścignięcia. Choć o Jashmin jakoś szybko zapomniał, ale dla mnie Kossakowska tu nie miała racji "psychologicznie". Takiej miłości, tak tragicznie zakończonej, nie zapomina się. Co nie znaczy, że po czasie nie jest sie gotowym na nowe uczucie. Ale się nie zapomina.

Nevermore

Grzecznie przypominam, że temat o paniach już istnieje... Dostaniecie w łeb za offtopa.
A Modowi w końcu przejdzie.
Literówki nie zauważyłam, dzięki za uwagę.

Aisha

To prawda, ale ja się odwoływałam do swoich słów zamieszczonych w tamtym wątku. A jest tak tylko trochę offtop, bo przecież wszystko jak najbardziej wiąże się z tematem głównym, czyli uśmierceniem Blanki na czerwonym świetle i dyskusją wokół tego.
No, w kazdym razie mnie się to opowiadanko podobało Smile

I nie tylko ze względu na zakończenie^^. Postacie kanoniczne, utrzymane w stylu i nastroju, przekonujące. Dobrze się czytało.

Szachor

Późno, bo późno, ale muszę coś dodać od siebie. Sam "dialekt" enochiański, czy też henochiański, nie istnieje. (spóźniam się z tym komentarzem jakieś 7 stron postów, no ale cóż uczynić. Magia (a dokładniej Magija Enochaińska) owszem, owszem. Polecam w tym wypadku książeczkę Pana DuQuette. W kwestii opowiadania, pomijając tematy poboczne, które się gdzieś tam po drodze urodziły, opowiadanie na tyle ładne, że czytało się je prościej niż Zwieracza...Zbieracza. Serce moje krwawi jednak jak pomyślę, że to właśnie z takich tekstów piszę jedną z prac quasi-naukowych. Obok tak ładnych i składnych językowo, będę pracować nad całą masą innych fandomowych tForów. Oby takich tekstów było więcej;)

Suzu

Czyta się przyjemnie, a biedny Rubik... robi co może Embarassed