.:: SATOR ::.

Gamerin

Shi znowu wprawiony w osłupienie spojrzał na Kaise w sposób błagalny by ktoś mu powiedział że to żart....
-Ehhhhh......co jak co......mogę się przedstawić bo i tak was zabiję zaraz więc jestem Shi czołowy zabójca zakonu Cienia Nocy.......-powiedział do Kaisy nie podać ręki gdyż nie zwykł tak robić najczęściej nawet nie poznawał imion osób które zabijał

Kaczuszk@

Stoję z szeroko otwartymi ustami, jednak po chwili przytomnieję i - widząc, że Kaisa wyciąga do nożownika rękę - rzucam się do ucieczki w stronę miasta, przebierając nogami najszybciej, jak umiem.

Gamerin

w mgnieniu oka Shi wypowiada formułke zaklęcia związania i uciekinierka pada jak kłoda na ziemie......
-Ucieczka jest bezcelowa panie radziłbym nie robić gwałtownych ruchów.....

Asmodeus

- uuu to było ciekawe - staram się nie wybuchnąć śmiechem na widok padającej towarzyszki - jak nas zabijesz??- pytam zaciekawiona

Marcina

Kaisa sprytnie rozprasza uwagę Shi. W momencie w którym Rita pada na ziemię, Shi odpycha od kapłana jedno z mocniejszych znanych mi zaklęć. Ląduje na ziemi, a ja na wszelki wypadek trzymam przed sobą wyciągniętą laskę.

Gamerin

Lądując na ziemi kopie nogami kapłana w plecy który wbiega w atakującą po czy szybko wstaje i szybkim ruchem skacze do kobiety na którą wpadł kapłan i jednym ruchem łamie jej 4 palce w ręce w której trzymała laskę odbiera ją i wyrzuca za siebie....
-Pani jest niebezpieczna więc się pani też nie ruszy.......- wyrecytował tą samą formułkę i napastniczka nie mogła sie ruszyć...
-A ty Kaiso tez chcesz zrobić mi jakoś krzywdę?

Asmodeus

- nie, po co i tak to co robisz jest dość ciekawym widowiskiem - po czym dodaję z oburzeniem - ale nie odpowiedziałeś na moje pytanie

Gamerin

-Wszystkie was i kapłana zabije szybko i bezboleśnie.....ale nie Ciebie zabije w dość długi bolesny sposób jesteś ciekawą osobą i wg mnie zasługujesz na memento mori......satysfakcjonuje Cie ta odpowiedź Kaiso złodziejko?- zapytał zaciekawiony Shi w oczekiwaniu na jakąś odp

Kesseg

Nagle potężny podmuch wiatru przyciska zabójcę do ściany z taką mocą, że ten nie jest w stanie się nawet ruszyć. To Zavael przybył z pomocą, a wrac z nim kapłani Olidammary, którzy szybko zdjęli uroki z dziewczyn i uleczyli złamane palce.
- Ktoś jest? - zacharczał Zavael - Odpowiadaj, psie Podmroku.
- Spokojnie. - temperował go arcykapłan - Nie chcemy by komukolwiek stała się krzywda...
- Jemu to mów... - w oczach niebiańskiego kapitana płonął ogień.

Marcina

- Wiecie co? Załatwiajcie kwestie z tym tam - wskazałam brodą na zabójcę. - jak uważacie, ale ja tymczasem mogłabym coś zrobić w kwesti aniołów... jeśli wreszcie otrzymam odpowiedź na moje pytania.

Gamerin

Skrytobójca wiedząc że nie ma szans z aniołem wypowiada zaklęcie samobójcze by nikt nie dostał sie do tajników zakonu........Shi umiera honorowo za tajemnicę zakonu....martwe ciało skrytobójcy spala się czarnym płomienim.......

Verso Black Rose

Rune przyłożył dłoń do obojczyka, wypowiedział krótką modlitwę, a jego rana zaczęła się zasklepiać.
- Nie znam odpowiedzi, ale jestem przekonany, że Zavael będzie mógł nam pomóc w tej kwestii. - zwrócił się do Gin ochrypłym głosem.
Powoli wstał i podszedł do swojego mistrza.
- Co tu się właściwie dzieje i czego chciał od nas ten drow? Był skrytobójcą, więc skąd pochodziło jego zlecenie?
Spojrzał smętnym wzrokiem na to co pozostało z mrocznego elfa i doszedł do wniosku, że tych odpowiedzi już nigdy nie otrzymają, co spotęgowało jego niepokój.

Kesseg

Arcykapłan patrzył ze smutkiem na umierającego drowa:
- Bezsensowna śmierć. Nie musieliśmy być wrogami...
Tymczasem Zavael zwrócił się do Rune'a i Rain:
- Oczywiście, że skrzydlaci różnią się od śmiertelników. Ale jeśli nie korzystamy z naszych mocy, jesteśmy w stanie ukrywać aurę i wtedy ciężko nas magicznie wykryć.

Verso Black Rose

- Więc potrafi ukrywać swoją aurę... Czy też możecie fizycznie upodobnić się do ludzi?
Spojrzał na ogromną sylwetkę Zavaela i stwierdził, że stanowczo rzuca się w oczy.

Kaczuszk@

Siedzę i rozmasowuję obolałe po upadku ciało, przysłuchując się równocześnie rozmowie Rain i Burego z Zavaelem.
- Właśnie... Jak mamy rozpoznać twojego towarzysza? - wtrącam się.

Kesseg

- Potrafimy magicznie ukryć skrzydła, zbroję i miecz... a bez tych atrybutów wyglądamy jak ludzie. - przyznał Zavael, a zauważywszy spojrzenie Rune'a dodał - Ja jestem dość wyróżniający się posturą, ale Michael może wyglądać jak zwykły człowiek. Jest wysoki, ma lekko ogorzałą cerę i srebrne włosy.

Verso Black Rose

- Ciemniejsza cera i srebrne włosy? Nie jest to często spotykane u ludzi, więc ten opis z pewnością nam pomaga.
Na jego twarzy pojawił się uśmiech, a w serce wstąpił nowy zapał. Spojrzał w oczy anioła, ale szybko odwrócił wzrok. Nadal nie mógł się przyzwyczaić do obecności tego niebianina. Próbował ukryć sam przed sobą, że przeraża go towarzystwo tak potężnej istoty.
Aby nie dać po sobie poznać zakłopotania zwrócił się do arcykapłana:
- Skąd wiedzieliście, że jesteśmy w niebezpieczeństwie? Pojawiliście się tak nagle.

Kesseg

- Powinnyście podziękować Olidammarze, który widać obdarzył was swoją niezwykłą łaską. - odparł arcykapłan i uśmiechnął się tajemniczo.

Kaczuszk@

Przemknęło mi przez myśl, że może jednak warto powierzyć się jakiemuś bogu.
Postanawiam wziąć się w garść. Wstaję i otrzepuję się.
- Niech będzie pochwalony Olidammara. - odzywam się prawie bez cienia ironii. - To może teraz po prostu pójdziemy i popytamy ludzi, czy nie zauważyli kogoś... dziwnego?
Nie czekając na towarzyszy, ruszam w stronę najbliższego budynku.

Verso Black Rose

Rune uśmiechnął się do własnych myśli. Nauczył się rozpoznawać ten ton głosu arcykapłana już parę tygodni po przybyciu do świątyni. Były po prostu rzeczy których mistrz Steal im nie tłumaczy, bo wolał aby sami do tego doszli, albo uważał, że ta wiedza nie jest im potrzebna, przynajmniej w tym momencie. Kapłani zawsze między sobą podsumowywali taki typ wypowiedzi słowami: "Kiedy będziesz w moim wieku i wypijesz wystarczającą ilość wina, może to zrozumiesz.".
- Niech łaska Uśmiechniętego Łotrzyka nas nie opuszcza, bo mamy do wykonania zadanie.
Ukłonił się w geście pożegnania, rzucił Rain i Kaisie szybkie "Idziemy!" i pobiegł za Lisicą. Zaintrygowały go jej wcześniejsze słowa, więc gdy tylko zrównał z nią krok, zapytał:
- Czyżbym słyszał lekką ironię w twoich słowach pochwalnych dla Olidammary?