.:: SATOR ::.

Lukseja

No dobra, dobra. Rozumiem wszystkie "za" Portierem. Ale dla mnie liczy się jeden przeciw - styl, który jest dziennikarski, a do tego tani. Może po prostu mam alergię? Wiem, że im dalej to szło, tym bardziej było mroczno, ale nie lepiej. Siódma część była już naprawdę sztuczna moim zdaniem.
Ale rozumiem, co masz na myśli, i ciężko ci zaprzeczyć, Issay:)

Issay

Sam zamysł siódmego tomu jest beznadziejny. Chyba jedyny moment, który naprawdę lubię, to ostatnia bitwa, jednak na samą myśl o parach (Ron z Hermioną...) i epilogu robi mi się bardzo, ale to bardzo niedobrze.

NadineSilvermoon

Epilog w ostatniej części jest ZŁY.
A ja HP uwielbiam, za postacie, za wątki, samego Harry'ego nie trawię, ale takiego Syriusza, Remusa czy Voldemorta i owszem Smile

Jestem świadoma podobieństw do innych dzieł, ale ja np. nie byłam w stanie przebrnąć przez LOTR, także to kwestia gustów czy czegoś tam. Osobiście czytam HP dla postaci drugoplanowych i ich historii oraz tła. Naprawdę denerwuje mnie, że HP jest kojarzony z bajeczką dla dzieciaczków, której nie wypada czytać w wieku 20-paru lat. Ale ja się tego nie wstydzę. Dzięki tej książce poznałam świetną przyjaciółkę.
A poza tym, HP jest świetną bazą do różnorakich fanfików, w tym slashów ;p (i to jest miejsce dla epilogu: fanfiki.)

Melyn

Ja Harrego Pottera szczególnie nie kocham. Przeczytałam całość, żeby wiedzieć czym się ludzie tak zachwycają, ale nie przypadł mi do gustu. Odnoszę wrażenie, że ta seria to "ni pies, ni wydra" - początkowe części poleciłabym dzieciom, ale dalej...? Rozwiązania fabularne pozostają tak samo banalne, choć treści przestają być skierowane do młodszych czytelników. Ale Harry Potter ma jedną zaletę, która zmienia moje spojrzenie na niego: bardzo proste, nierozbudowane wątki i relacje między bohaterami, przez co autorki (i autorzy) fanfiction mają pole do popisu. Więc, jak za Harry Potterem nie przepadam, twórczość fanowską do tego fandomu naprawdę lubię.
Tyle, że to nie wystarcza - moim dzieciom prędzej sprezentowałabym Narnię niż Pottera.

Żelka

Ja nie uwielbiam Harry'ego ale też nie neguję Wink

Przeczytałam - owszem, spodobało się, ale nie zakochałam się w tej książce.
Very Happy

Takie ot, krótkie zdanie na temat Wink

Andate

Ja zaczytywałam się w HP jakieś sześć lat temu. Miałam swoje własne cztery tomy, piąty i szósty były już pożyczane, a ostatniego nie czytałam. Podobnie jak Żelka- spodobało się, ale nie na tyle, żeby się zakochać.
Kicz? Moim zdaniem nie. A czy arcydzieło? Szczerze mówiąc, nie wiem. W porównaniu z tym, co teraz powstaje w ramach literatury młodzieżowej, powiedziałabym, że tak. Smile

Nycia

Jak ja kochałam HP w podstawówce! Pełna potteromania Wink

Teraz już duuużo mniej ale sentyment pozostał. Arcydzieło to to nie jest ale przyjemnie się czyta. Andate jak chcesz to ja mam ostatnią część.

AlphaTauri

Ja nadal kocham Harry'ego (książkę bo postaci nigdy nie lubiłam) i z rozrzewnieniem wspominam czasy, gdy w dzień premiery leciałam do księgarni. Teraz jak na to patrzę to moja potteromania była pewnie spowodowana również tym, że Harry był moim rówieśnikiem i rósł razem ze mną. Jako dziecko miałam też cichą nadzieję na list z Hogwartu Very Happy

Mam oczywiście wszystkie tomy, początkowe czytałam po kilkanaście razy. Ostatni czytałam raz, ale na pewno jeszcze kiedyś do niego wrócę.

Żelka

Ja mam w domu pierwszą i ostatnią część Very Happy

Ostatnia z premiery Empiku. Brat stał w kolejce a ja spałam Wink

Nycia

AlphaTauri

Nyciu ja też, przez całą podstawówkę miałam nadzieję Very Happy

Andate

Nycia

Salladin

Według mnie HP nie jest ani kiczem, ani arcydziełem. Ma plusy i minusy, ale szczerze mówiąc to chyba jednak więcej w nim plusów. Przede wszystkim - potteromania sprawiła, że spora liczba osób wzięła do ręki książkę i zaczęła czytać z własnej, nieprzymuszonej woli. Spora część z nich sięgnęła również po inne książki. Ale jeżeli chodzi o samą fabułę i cykl. Musze przyznać, że podoba mi się bardzo sposób w jaki Harry Potter jest napisany. Pierwsze tomy są strasznie dziecinne, ale z każdym kolejnym autorka zahacza o coraz to dojrzalsze tematy i problemy. Był tutaj pewnie zamysł dorastania wraz z głównym bohaterem.

Natomiast osobiście HP mnie ani nie poruszył, ani nie odrzucił. Ot, kolejne grube czytadło na długie wieczory. Smile

Fiodor

Serię bardzo lubiłam, ale nie byłam psychofanką (w przeciwieństwie do mojej najlepszej przyjaciółki, która znała na pamięć kilka rozdziałów z 6 tomu i wygrywała wszystkie potterowskie konkursy- masakra). Zrobiłam sobie różdżkę z drewna i też czekałam na list z Hogwartu Wink

Najbardziej mi przeszkadza sposób przedstawienia czterech domów. Ravenclaw i Hufflepuff są strasznie dyskryminowane. Takie tło dla rywalizacji Gryffindoru ze Slytherinem, zwłaszcza Hufflepuff ucierpiał. W Gryffindorze są wszyscy główni bohaterowie i ci najfajniejsi, w Slytherinie rasistowskie cwaniaki, w Ravenclawie kujony. Puchoni nie wyróżniają się absolutnie niczym.
Ta sama przyjaciółka, która przechodziła okres psychofanizmu, stwierdziła, że Voldemort mógł po prostu zastrzelić Harrego, albo pozbawić go życia w jakikolwiek inny sposób. Zabicie rocznego dziecka nie jest na tyle trudne, by przerastało możliwości tak potężnego czarodzieja jak Voldemort, a gdyby tak zrobił, nie miałby z nim problemu. Ja myślę, że po prostu po cichu liczył na to, że Harry trafi do Slytherinu i będzie jego sojusznikiem Wink

Zwróciło moją uwagę też to, że czarodzieje nie wiedzieli o mugolskiem świecie kompletnie nic i wszelkie mugolskie wynalazki były dla nich niepojęte. I jak w takich warunkach spokojnie przejść na King's Cross przez cały mugolski Londyn?
W Potterze jest jeszcze masa innych błędów, których nie wymienię, bo ich nie pamiętam. Ciekawe, że jak się miało te 10 lat, to się człowiek nad tym nie zastanawiał.

jiraz

Kicz, czy arcydzieło?

Arcydzieła to dla mnie Obywatel Kane i Trylogia Zimnego Ognia są, więcej ich nie pamiętamXD

Osobiście, pierwsze cztery tomy połknęłam jeden za drugim (ze sporym opóźnieniem, ale, eh tam, zawsze jestem ostatniaXD). Idealne książki młodzieżowe według mnie to takie, które chce się czytać, żeby dowiedzieć się, co jest dalej. Ja chciałam wiedzieć, więc na tym polu cztery pierwsze tomy wygrywają. Dobre czytadło nie musi być Proustem, ma być dobre, a HP jest dobre jako seria młodzieżowa.

Potem miałam przerwę, bo matura, sprawy ważniejsze, koleje losu itp, piąty tom przeczytałam na kolanie - tu już poważniej, dojrzalej, nice. Dwa ostatnie przeczytałam po łebkach z braku czasu dopiero niedawno, przy czym ostatniego nie skończyłam - czekam na film i nie chcę sobie psuć niespodziankiXD

Ogółem twierdzę, że HP jest tak popularny, bo to idealna seria dla młodzieży. Ma wszystko, co powinno się w takowej znajdować, autorka nie traktuje czytelnika protekcjonalnie i nie prawi mu morałów swojej pogiętej filozofii (grzech śmiertelny Złotego Kompasu, a tfu!), bohaterowie dorastają wraz z czytelnikiem, świat przedstawiony jest spójny i działa na kartach powieści.

Jak się stanie z boku i spojrzy na całość to jasne, wyłapie się błędy i niedociągnięcia, ale tak można z każdą książką. Ileż by można 'naprawić' w Zbrodni i Karze! Czemu bohater Procesu po prostu nie wyjedzie z miasta? To takie nitpicking, serio. ważne, że czytając HP nie zwracałam uwagi na nic innego, tylko fabułę czyni HP dobrą serią imho.

DingDong

"(...) Kraj lat dziecinnych! On zawsze zostanie Święty i czysty jak pierwsze kochanie (...)" - tyle w tym temacie.

Gabriela

Juliet

Ja pierwszy raz przeczytałam całą serie Harry'ego w wieku ok 14 lat. Byłam wtedy oczarowana cała serią. Gdy wróciłam do niej w 3 klasie gimnazjum poczułam ogromne rozczarowanie. Książka z każdym tomem była coraz gorsza, nie zła, ale to nie było to. Najbardziej rozczarowuje ostatni tom który oprócz okropnego zakończenia jest sztuczny i komercyjny. Mimo tego darzę tą serię sentymentem.

Gabriela

Siódmy tom sobie inaczej wyobrażałam, szkoda że pani Rowling zbiła Remusa i Syriusza.