.:: SATOR ::.

Daimon Frey · Wysłany: Czw 11:44, 08 Mar 2007 Temat postu: Andrzej Pilipiuk

Twórca wciągającej serii o egzorcyście amatorze Jakubie Wędrowyczu, stworzył także "Kuzynki" czy "Operacja dzień wskrzeszenia" oraz "Norweski Dziennik".
Co o nim myślicie, jak podobały się wam jego "wypociny" Razz

seg · Wysłany: Czw 17:24, 08 Mar 2007 Temat postu:

Czytałem jedno opowiadanie z serii o Wędrowyczu i dzięki temu wiem, że więcej czytać nie chcę.

Kaczuszk@ · Wysłany: Czw 20:50, 08 Mar 2007 Temat postu: Re: Andrzej Pilipiuk

Ja czytałam "Kuzynki". Było... miłe. Przyjemne. Po prostu. Nic rewelacyjnego, ale naprawdę miło się czytało. Smile

izrafiel · Wysłany: Pią 13:31, 09 Mar 2007 Temat postu:

Czytałem wszystkie wędrowycze oprócz najnowszego poziom opowiadanek rożny od genialnych do przecietnych

Daimon Frey · Wysłany: Pon 13:18, 12 Mar 2007 Temat postu:

Moźe warto było Segu jeszcze jedno przeczytać;P
Są naprawdę całkiem fajne opowiadania no i niebanalny humor, przynajmniej czasem:)
Miło się czyta i moźna się pośmiać (naprawdę pożądnie), nie ma co tego traktować jako poważną książkę Smile

Niby takie nic, a Harrego bije na łeb na szyję Smile

Wg. Mnie rzecz jasna:P
A ja juź czytałem nową pozycję "Wieszać kaźdy moźe" Smile

Ja polecam:P

seg · Wysłany: Pon 20:30, 12 Mar 2007 Temat postu:

W tym, co czytałem, humor był właśnie banalny do bólu zębów... W gimnazjum kolega pisywał lepsze opowiadanka humorystyczne, choć wirtuozem pióra nie był. Pilipiuk to raczej nie moja para kaloszy.

W czym ma bić "Harry'ego Pottera"? Przecież jedno z drugim nie ma prawie nic wspólnego!
Mnie się wydaje, że nasz forumowy Daimon po prostu przy każdej możliwej okazji musi napisać, że coś jest lepsze od "Harry'ego Pottera". Razz

Kaczuszk@

Daimon Frey · Wysłany: Czw 10:22, 15 Mar 2007 Temat postu:

K@czuszko przesadzasz:P
Chodziło mi o tworzenie, Rowling stworzyła kiczowatą ksiąźkę pod wieloma względami co mźna przeczytać w temacie o jej książce właśnie. Natomiast Pilipiuk stworzył ksiąźkę dobrą, może nie wyjątkową, tak ogólnie mi chodziło Smile

ABS

Asmodeus

nie wiem czemu ale on mi nie przypadł do gustu więc się nie wypowiadam

Nenar

Mnie taks zczerze zafascynował Jakubem, Seria o kuzynkach była spoko, Norweski Dziennik mi nie siadł, a Operacja Dzień Wskrzeszenia masakra ... ale muszę przyznac, ze bardzo miło mi się rozmawiało z panem Pilipiukiem

Khameir Sarin

No a ja wręcz przeciwnie. Od przygód wędrowycza w ogóle zacząłem "przygodę z fantastyką", jest tam dużo śmiechu, a i fabuła miejscami interesująca. Seria o kuzykach fakt, była spoko Smile

a "Operację" łyknąłem niesamowicie szybko jak na mnie. Norweskiego jeszcze nie czytałem...

Kesseg

Hmm, ja czytałem kilka opowiadań o Wędrowyczu i nie było to nic co by mnie zachwyciło. Myślę, że za jakiś czas sięgnę po jakieś inne dzieło tego autora, ale na razie nie będę się z tym śpieszył ; )

Khameir Sarin

Przeczytałem "Norweskie..." i "oko jelenia" T.1
Po dziennikach "oko" nie było specjalnie wciągające.

Diem-noctem

Bardzo lubię Wędrowycza, kojarzy mi się z "Planet Moldova" na Nonsensopedii. Typowa czytanka dla rozluźnienia, ale wciągająca niebywale. Ludowe wierzenia, polskość, ukraińskość i ruskość aż do bólu.

kocimiętka

Ja mam kilka książek o Wędrowyczu i zarażam bardziej 'internetowych' niż 'książkowych' znajomych do czytania Very Happy

Za Mołdawią raczej nieprzepadam..

Sayori_Chan

Jejku czytałam pierwsze trzy części Wędrowycza i podobało mi się. Główny bohater jest po prostu genialnie śmieszny xD
"Wiedza jest jak spirytus, tylko tęgiej głowie służy."
Uwielbiam teksty z tej książki. ^_^
"Jakub właśnie wdrapywał się na konia gdy nadszedł posterunkowy Birski.
-Witam obywatela.
-Szacunek.
-Wybieramy się gdzieś na koniku?
-A co?
-Chuchnijcie obywatelu.
-Jakub chuchnął a czterdziestu rozbójników dało odczuć swoją obecność.[...]
-A wiecie, co grozi za kierowanie po pijanemu?
-A czym ja kieruje?-zdziwił się Jakub.
Gliniarz zmieszał się lekko.
-A koniem sterujecie. Stwarzacie zagrożenia na drodze..."
"Złote zęby, używane – w dobrym stanie, hurt, detal, niedrogo"
xD

Asmodeusz

Wędrowycz jest genialny. Saga o oku jelenia znudziła mnie na etapie 4 czy 5 tomu. Lekkie i nic nie wnoszące czytadło.

nazariafiniarell

Ostatnio dostałam na imieniny nową książkę Pilipiuka: "Wampir z M-3". Ponieważ jakieś dwa tygodnie wcześniej koleżanka katowała mnie marysiustyczną książką o wampirach (w zasadzie to w jednej książce były 3 historie, w każdej wampir zakochuje się w dziewczynie i są biedni, nierozumiani Sad

, że aż się mdło robi!), więc do tematu podeszłam sceptycznie. Zwłaszcza, że inna książka tego autora (oko jelenia, cz. 2), niezbyt przypadła mi do gustu. Wampira z M-3 przeczytałam w dwa wieczory. Bardzo mi się podobała wizja zwykłych krwiopijców, bez wielkiej miłości, olbrzymich niebezpieczeństw itd... Zwykła proza szycia z pkt widzenia wąpierza, o ile życie wampira może być zwykłe.

Insomnia

O rany... Pilipiuk i wszystko jasne Smile

Jedni nazywają go wielkim grafomanem, inni mistrzem. Ja osobiście mam luźne podejście do twórczości tego pana. Pisał i pisze wiele, opublikował kilka godnych uwagi pozycji, ale szału nie ma. Osobiście uważam, że warsztatem raczej nie dorównuje pionierom polskiej fantasy, np. Grzędowiczowi, Sapkowskiemu, Piekarze. Dla mnie jest właśnie takim wiejskim bajarzem.
Z książek Pilipiuka przeczytałam: Dziedziczki (pomijając dwa pierwsze tomy jakoś załapałam główną oś fabuły), Jakuba Wędrowycza: Homo bimbrownikus (miałam niezłą polewkę z tej książki), słabe do bólu Wieszać każdy może.
Czerwona gorączka - tu przyznam, że nawet autor się postarał i wręcz "wchłonęłam" tą książkę.

Danek

Przyznam, że książki Pana Andrzeja leżą dosć wysoko w mojej hierarchii bibliotecznej tak fizycznie (jedna z najwyższych półek na szafie) jak w przenośni. Lubię styl tego autora, jego braki zahamowań w opisywaniu zdarzeń, swobodę z jaką tworzy historie.
Powoli kompletuję wszystkie jego ksiażki i mam zamiar zapełnić nimi puste miejsca na mojej półce.