.:: SATOR ::.

37percent

Od razu ostrzegam - nie mam pojęcia kiedy i czy w ogóle to skończę; sama znam fabułę tylko do pewnego punktu.

Tak czy inaczej... Chronologicznie to najwcześniejszy fik mojej produkcji - z założenia akcja rozgrywa się krótko po detronizacji Jaldabaota; czyli owszem, panowie są jeszcze piękni i młodzi... Ale w niektórych aspektach lekko pierdołowaci XDD. Coś jeszcze? Hmm... W historiach z "prawdziwą akcją" jestem raczej średnia, więc wybaczcie ewentualną słabość fabuły ^^".

Piekło - Niebo, część I
"Zaginiony w akcji"

Nawet niespecjalnie się zdziwił, kiedy po kolejnym ataku kaszlu na bruku zalśniły czerwone koraliki krwi. Cięcie, choć niewprawne, zadano z dużą siłą... A sądząc po wstępujących na czoło kroplach potu i problemach z ostrym widzeniem, ostrze przezornie nasączono trucizną.

Usiłował dźwignąć się do góry, ale zaowocowało to tylko kolejnymi konwulsjami i przejmującym bólem w okolicy serca. Razjel odruchowo zwinął się w kłębek i zaklął w myślach.

"Już widzę ten monumentalny nagrobek... 'Tu spoczywa Razjel, Pan Tajemnic - zginął dźgnięty śmiertelnie przez głębiańskiego kieszonkowca podczas zabawy w przemytnika eliksirów. Cześć jego pamięci!'" wizję w lewym oku już stracił, prawe też powoli zasnuwało się mgłą. "Moment. Zapomnij o pomniku... Przecież nikt się nawet nie zorientuje, że to ja... Nawet nie wiedzą, gdzie mnie szukać a eliksir będzie trzymać przez następny tydzień... I vaya con Dios, cholera ciężka...Rozdziobią mnie harpie, wrony..." nawet by się z tego zaśmiał, ale ból był zbyt wielki.

To był jego mały, prywatny układ z Lucyferem - nowomianowany Władca Otchłani zgodził się na okazjonalne "pobyty naukowe" Razjela w kręgach piekielnych. Pod jednym warunkiem: Pan Tajemnic musi być absolutnie nierozpoznawalny i niewykrywalny jakąkolwiek metodą, alchemiczną czy magiczną. Skuszony perspektywą nieograniczonego dostępu do rzadkich głębiańskich specyfików, pracował dniem i nocą nad odpowiednim zestawem mikstur i talizmanów, dopóki nie osiągnął celu.

A teraz swojemu geniuszowi będzie dodatkowo zawdzięczał przedwczesne i niezwykle dyskretne zejście z tego świata.

"Miałem się dzisiaj... Spotkać z Rafałem... Chyba" przemknęło mu przez myśl, kiedy zdrętwiałymi pod wpływem trucizny palcami usiłował odnaleźć w fałdach szaty coś, co pomogłoby mu w cudowny sposób uratować skórę.

Ale to co odkrył - a raczej czego nie był w stanie odnaleźć - wprawiło go w przerażenie o wiele bardziej niż fakt, że umierał.

"Nie... Nie. Nie! To niemożliwe, to... Nie, nie mogę teraz umrzeć! To nie może... Nie może wpaść w cudze ręce!" myślał gorączkowo w momencie, gdy musnął zawieruszony kawałek dywanu. Z jękiem bólu zacisnął palce w pięść dookoła drogocennego skrawka materiału.

- Moc..! - wychrypiał ostatkiem sił, błagając w myślach by dotrzeć do kogoś, kto będzie w stanie mu pomóc.

***

Michał dał znak swojemu sparing partnerowi, że potrzebuje chwili przerwy i dopiero wtedy w pełni skupił uwagę na wyraźnie zaniepokojonym Rafale, spoglądającym na niego z Oka Dnia.

- Jesteśmy w środku treningu - wyjaśnił, ocierając pot z czoła. Pan Uzdrowień trochę się zmieszał.

- Nie przeszkadzałbym ci, ale to może być coś poważnego... Razjel nie przyszedł na spotkanie.

Michał zamrugał ze zdziwienia.

- Jesteś pewien, że rozmawiasz o tym z właściwym Skrzydlatym, Rafałku? A poza tym, - wzruszył ramionami - Czy to nie normalne, że nasz domorosły alchemik jest zbyt zajęty w pracowni, żeby raczyć nas swoją obecnością?

Rafał pokręcił energicznie głową, jednocześnie nerwowo szarpiąc rękaw szaty.

- Nie rozumiesz, Misiu. To on nalegał na to spotkanie, a poza tym miało się odbyć właśnie u niego w pracowni... Tymczasem, kiedy się zjawiłem, Razjela nie było... A służba była zaskoczona, że opuścił swoją rezydencję..! - teraz wyglądał na naprawdę spanikowanego - Michał, mówię ci, tu dzieje się coś niedobrego.

Rzeczywiście, pomyślał archanioł, nie brzmiało to specjalnie dobrze. I bardzo prawdopodobne, że miało związek z jakimś nieodkrytym jeszcze spiskiem przeciwko nowej władzy Królestwa - ostatecznie nie tylko Jaldabaot i Pistis byli przeciwni rządom Gabriela.

- Rafał, posłuchaj... Myślę, że Gabryś powinien o tym wiedzieć - anioł po drugiej stronie aż wzdryga się ze strachu i Michałowi naprawdę robi się go żal - Ale najpierw skontaktuję się jeszcze z Daimonem, dobra? Jeśli on też nic nie wie, to niestety, trzeba będzie wtajemniczyć Dżibrila. Może to tylko jakiś głupi zbieg okoliczności... Wiesz, Razjel zatrzasnął się w składziku z miotłami, albo coś... - spróbował pocieszyć przyjaciela.

- Może - Rafał starał się wyglądać na przekonanego, ale chyba nie za dobrze mu to wychodziło - Ja przejdę się jeszcze raz do jego domu, na wszelki wypadek. W razie czego...

- Tak, wiem, jesteśmy w kontakcie. Będzie dobrze, nie martw się na zapas - dodał na odchodnym i schował kamień do kieszeni, po czym przeciągnął się i ruchem ręki dał do zrozumienia dowódcom poszczególnych oddziałów, żeby kontynuowali ćwiczenia bez niego.

"Dżibril będzie w wyśmienitym nastroju, jak się dowie..." skrzywił się, kiedy wyobraźnia podsunęła mu wizerunek ciskającego pioruny regenta, "Gdzie się podział ten przeklęty mag?"

***

Obudził się z krzykiem, czując się tak, jakby coś rozszarpywało go na kawałki. Przed oczyma miał białą mgłę, przerywaną ostrymi błyskami czerwieni za każdym razem, gdy ból się nasilał. W uszach dudniło niemiłosiernie - mimo to dochodziły do niego strzępki słów, wypowiadanych najwyraźniej pod jego adresem. Razjel nie był w stanie rozróżnić, do kogo należy głos; jego głowę szczelnie wypełniała świadomość wszechobecnego bólu.

"Jasności... Proszę..." zdołał jedynie pomyśleć, nim znowu osunął się w pustkę.

Aisha

Daaalej!!!!!!

Ag

Popieram. Generalnie kończenie w takim momencie powinni być zabronione. Stanowczo. Ja przecież umrę z niepokoju. XDXD

Jednej rzeczy nie rozumiem - dlaczego oni aż tak się boją powiadomić Gabriela... Co jest zresztą opcją oczywistą i zrozumiałą w ich sytuacji....

Nevermore

Bo Raz jest jego kiziem-miziem i zacznie się rzucać.

Aisha

kiziem - miziem!!!!!!!! Surprised

No i co ja poradzę, że moje posty sa ostatnio jednosłowne????????
Jak mi mowę odbiera!!!!!!!!!

Ag

Nemo ja umrę w końcu przez Ciebie XDXD

*I niby kiziu-miziu a przytulasty nastrój w syndromie znowu poszedł na grzybki... ;((( *ja chyba jakaś niedopieszczona dzisiaj jestem**

AlphaTauri

Trzeba ci przyznac, że świetnie dawkujesz napięcie XD Natchnęłaś mnie wizją Razjela w składziku na miotły XDXD

Też mnie zdziwiło dlaczego Dżibril jest takim postrachem wśród, jakby nie patrzec, swoich kumpli.

Paulela

Procent *_*... ty wiesz, że cię kocham, co nie Very Happy

?

Czy muszę coś dodawać, ludzie? Muszę?

Vida Heila

Zgadzam się z poprzedniczkami - nie wolno kończyć w TAKICH momentach!
Pilnie domagam się dalszej części!!

Nevermore

Bo oni wiedzą, że jest Aniołem Zemsty, poza tym wszyscy wiedzą, że oni się kochają, zaś wnerwiony i jeszcze bardziej podłamany Dżibril to nie to, co chcą oglądać. Już rozumiecie? Very Happy

Ag

No dobra, przyjmuję to wyjaśnienie Wink

AlphaTauri

Ostatecznie też się z tym zgodzę, chociaż uważam, że z nich trzech to właśnie Gabryś najlepiej by wiedział co począc.

Wyczyszczono posty na temat kiziów miziów.
Minimum porządku być musi.
M.