.:: SATOR ::.

Marcina · Wysłany: Wto 22:36, 03 Mar 2009 Temat postu:

- Nie! - prawie krzyknęła Amaliel. - Ja nigdy... Uch. Nie jestem Jehadielem. Mówiono o tobie... pozytywnie. Może jak o "ciekawostce", co może być uwłaczające, ale przychylnie. A ja - mnie to nie przeszkadza. Nie oceniam aniołów po pozycji społecznej. No, pomijając fakt, że najwięcej dupków jest w piątym Niebie.

Verso Black Rose · Wysłany: Wto 23:21, 03 Mar 2009 Temat postu:

- Ciekawostka? Nikt mi tego osobiście nie powiedział, a ukradkowe spojrzenia arystokracji mogą czasami nieźle stresować. Przepraszam, że tak na ciebie naskoczyłam. Cieszę się mogąc spotkać Świetlistą, która nie dzieli skrzydlatych ze względu na coś tak błahego jak pozycja społeczna. - posłała Amaliel szczery, promienny uśmiech.

Marcina · Wysłany: Wto 23:49, 03 Mar 2009 Temat postu:

- A jednak dzielę. Powtórzę: większość mieszkańców piątego Nieba to dupki. - Amaliel również uśmiechnęła promiennie. - Ale chyba nie spotkaliście się tu, aby dyskutować o podziale klasowym Królestwa? Nie podejrzewam was również o spiskowanie w celu doprowadzenia Jehadiela do pasji. Co właściwie łączy taką gromadkę jak wasza? Nie ukrywam, że dołączyłam do was z czystej ciekawości... I dlaego też pozbyłam się waszego nadgorliwego przyjaciela.

Verso Black Rose · Wysłany: Wto 0:12, 10 Mar 2009 Temat postu:

- Taka dyskusja byłaby z pewnością ciekawa i pouczająca... Chyba nie musiałam nic robić, aby zdenerwować Jehudiela. Sama moja obecność wzbudzała w nim negatywne emocje. - lekko się skrzywiła - "Przecież zadawanie się z taką hołotą nikomu nie przystoi." - powiedziała parodiując głos sanitariusza - Cel? Nie ma żadnego konkretnego celu. Czy poznawanie nowych osób nie jest celem samym w sobie? Czyż nie pięknie jest spotykać dobre anielice i aniołów, w tych naszych nie najlepszych czasach?

Marcina · Wysłany: Wto 18:25, 10 Mar 2009 Temat postu:

- Oczywiście... - Amaliel zaśmiała się lekko. - Chociaż twoje ostatnie zdanie brzmi jak z jakiejś ulotki propagandowej... - wyszczerzyła zęby. Patrząc na was, dochodzę do wniosku, że bycie członkiem TAKIEJ hołoty urasta do rangi zaszczytu... Ale nie stójmy już tutaj. Jeszcze napatoczy się na nas kolejny Jehudiel. Czy ktoś ma jakieś propozycje?

Verso Black Rose

-W sumie mieliśmy w planach odwiedzenie siostry Velve, ale teraz mam traumę co do sanitariuszy.
- Mieliśmy? A więc zostałem łaskawie wliczony?
- Oh, Ma'fer ty głuptasie. Oczywiście że tak. Chyba nie zaczynasz teraz swojej zmiany, prawda?
- W tym miesiącu już pracowałem, więc możesz być o to spokojna. - posłał Verso serdeczny uśmiech - A wiec Velveten, nie zmieniamy naszych planów? Czy może wiesz o jeszcze jakiś niespodziankach, które mogłyby nas spotkać po drodze?

Velveten

- Hm... - anelica zmrużyła powieki, wysuwając koniuszek języka. - Nie! Poza Jehudielem nikt więcej mnie nie pilnuje...och... - speszyła się Velveten pod ciężkimi spojrzeniami. - Dajcie spokój no...Latoya to wzór cnót i idealna sanitariuszka, ale ja wolałabym trafić do Zastępów...Co nie znaczy, że uciekam, nie, naprawdę...

Verso Black Rose

- Wzór cnót? To trzeba zobaczyć. - pełna zapału Verso już zrobiła pierwsze trzy kroki, po czym zatrzymała się i zastanowiła przez chwilę, spojrzała bystro na Velve - Tak zupełnie teoretycznie... To gdzie powinnaś teraz być, skoro Jehudiel cię szukał? - posłała dziewczynie krzywy uśmiech.

Velveten

- Ehm... - Velve zatoczyła oczami, robiąc uprzejmy uśmiech. - Wiesz, tak właściwie to... - westchnęła ciężko, przeciągając ręką po lokach. - Miałam z Latoyą zajmować się pacjentami w szpitalu Piątego Kręgu...ale to takie nuuuuudne...! - jęknęła z rozpaczą, patrząc po twarzach pozostałych. - Nie każcie mi tam iść!

Verso Black Rose

- Mam nadzieję, że Latoya ma lepsze podejście do obowiązków.
Verso przewróciła oczami, lecz po chwili przypomniała sobie, że sama wymigała się dzisiaj od swoich zadań. Oj Anzelm z pewnością nie jest zachwycony jej zniknięciem, był cyniczny i zgorzkniały, a na dodatek posiadał moc. Z pewnością był gorszy niż setka Jehudielów. Nagle spostrzegła, że Amaliel i Jofiel wymieniają między sobą żywe uwagi.
- Widzę, że Świetliste damy nieźle się ze sobą dogadują? - posłała im promienny uśmiech.

Velveten

- Obgadują, czy nie, pora ruszać - Velve westchnęła, zakasując sukna szaty i robiąc kilka kroków. - Zajrzę do tego szpitala, ale tylko na moment...Ktoś idzie ze mną?

bila08

-W takim razie może ja się zabiorę?- Usłyszeli tubalny głos anioła nieopodal, był ubrany prosto po wojskowemu w skórzaną kurtkę i spodnie zapinane ciężkim pasem u boku którego zwisał ornamentowy miecz. Jego włosy białe jak śnieg opadały swobodnie na ramiona a miłą niemal dziecięcą twarz zdobiła blizna w linii prostej tuż pod oczami.
- Wybaczcie, że podsłuchiwałem ale wścibskie zachowanie leży w mojej naturze. Jestem Myzrael, uniżony sługa, anioł miecza. Muszę udać się na szybką kurację pod oko jakiejś sanitariuszki, czy nie w tym kierunku zmierzacie? - spytał szarmancko jednocześnie psując nastrój ukazaniem paskudnego cięcia na ręce niezgrabnie owiniętego brudnym od krwi bandażem.
- Wypadek na treningu... - powiedział spoglądając na muzyka z błyskiem w oku i lekkim uśmieszkiem.

Marcina

- Chłopie, a opatrywał ci to kolega z oddziału, nie umywszy sobie nawet wcześniej ubłoconych łap? - spytała Amaliel z wyraźnym zgorszeniem. - Żaden ze mnie sanitariusz, ale pokaż no tą ranę - rzekła, podchodząc. Myzrael posłusznie wyciągnął przed sobą uszkodzoną dłoń. Rozchyliła bandaże; cięcie faktycznie było paskudne i nie na jej zdolności, ale właściwie coś niecoś mogła pomóc. Ze sprytnie ukrytej w sukni kieszeni wyciągnęła mały flakonik i polała po ranie.
- Może chwilę szczypać - rzuciła w tym samym momencie, w którym anioł syknął. Owinęła ranę chustką i zabandażowała - z braku lepszej możliwości, tym samym zakrwawionym bandażem, z anioł którym przyszedł. - Teraz nie powinno boleć. I na pewno jest dobrze odkażone. Znając kolejki i metody działania w Domach Uzdrowień, zanim doszedłbyś do sanitariusza nabawiłbyś się gangreny - uśmiechnęła się promiennie do Myzraela. - A w ogóle to jestem Amaliel.

bila08

Żołnierz ziemski obyczajem podciągnął rękę anielicy do twarzy i ucałował jej rękę. -Niech Ci światłość wynagrodzi Amaliel- Zakręcił ręką nad głową imitując zdjęcie kapelusza i skłonił się.
- Więc teraz muszę pomyśleć co zrobić z nadmiarem wolnego czasu skoro wizytę w lazarecie mam już za sobą- powiedział, jakby do siebie i spojrzał anielicy prosto w oczy.

Aisha

bila08

- Racz pozdrowić swoją panią!- jak grom uderzył krzyk młodego żołnierza królestwa.
- Tak, do Ciebie mówię.- wskazał na dżinkę
- trudniej u Dawczyni Wiedzy i Talentu załatwić audiencję niż znaleźć wielkiego Gala w królestwie, nawet w sprawach służbowych...- powiedział do siebie ale na tyle głośno by wszyscy słyszeli.
- Podejdź tu no dziewczyno nie lubię krzyczeć przez tłum!- zawołał gromko i gestem zaprosił do zgromadzonych służkę Pistis

Aisha

<Przestraszona tak bezpośrednim odezwaniem się od niej, w dodatku przez mężczyznę, całkowicie straciła rezon. Podeszła jednak do grupy, która wzbudziła jej ciekawość, nie zapominając przy tym przysłonić twarzy przezroczystym, czarnym woalem wyszywanym złotą nicią - ze względu na obecość żołnierza. Zabrzęczały cicho monety zdobiące brzeg chusty, nad czołem dżinniji>
- Salam Alejkum... - szepnęła drżącym głosem i speszyła się jeszcze bardziej zorientowawszy się, że użyła powitania z ojczystych, ziemskich stron. Nijak nie przystawało do miejsca, w którym znajdowała się obecnie i osób, do których się zwracała>

Marcina

- Alejkum salaam - odpowiedziała grzecznie Amaliel, uśmiechając się do spłoszonej dżinniji. - Jakie losy przygnały cię tak daleko od twego kraju?

Aisha

<Spojrzała z wdzięcznością na Amaliel i zebrała się w sobie, po czym odpowiedziała uprzejmie>
- szlachetni Skrzydlaci, pozwólcie, że przedstawię się wam: Aisha al- Khalaf z książęcego rodu dżinnów subsaharyjskich, córka Muhammada al- Khalafa.
<dumnie uniosła głowę, w jej oczach zabłysło światło, lecz zaraz przygasło, a ona dokończyła ciszej>
- porwana przez Rabusiów Pustyni w słoneczne, leniwe popołudnie... <przez chwilę stała się nieobecna duchem, jakby znów przeżywała tamte chwile> - przetrzymywana dla okupu, którego rodzina nie była w stanie zapłacić... W końcu sprzedana na służbę Pistis Sophii. Los był dla mnie łaskawy, gdyż pierwotnie miałam zostać oddana za godziwą sumę do jednego z ziemskich przybytków Pana Naszego, Łaskawego Aszmodai, niech Allah mu błogosławi, jednak Pani Sophia zaoferowała wyższą cenę. Potrzebowała akurat kogoś, kto zająłby się pielęgnacją jej urody i szykowaniem relaksujących sesji w hammamie. I tak znalazłam się tutaj...
<uśmiechnęła się do nowych znajomych>
Nie mogę narzekać, Pani Sophia traktuje mnie dobrze, oczywiście, o ile wszystko przygotowane jest jak należy.

bila08

- Czyli próżność starej Eonki dorównuje jej mądrości- wtrącił grubiańsko żołnierz
- osobiście wolałbym wyrwać sobie skrzydła niż bawić się w kosmetyczkę tej starej ropuchy, bez urazy córko Muhammada. Byłem kiedyś w Twych stronach! Znasz może Ahmann'a asu Hoshkamin'a am'Jadira? Kiedyś przemierzałem z nim pustynie arabii szukając jednego renegata z Limbo... ach to były czasy! - wykrzyknął w radości i uniósł rękę - Ta dłoń powaliłaby jeszcze jakąś pustynną strzygę czy dwie a wtedy jeszcze natknęliśmy się na Kruki śmierci i... a zresztą stare dzieje, teraz już nie wysyłają mnie na misje i muszę się charatać na pacu jak dziecko... - podniósł z paska hełm greckiego hoplity i przejechał palcami po rysach na żelazie.
-taak... stare dzieje...